Reisdag 2 naar Kingman
Door: LeenDieter
Blijf op de hoogte en volg Leen en Dieter
02 Mei 2012 | Verenigde Staten, Kingman
Vroeg vertrokken vanuit Palm Springs. Net buiten Palm Springs staan zo'n 1000 windmolens en waarom die daar stonden waren we snel achter. Het waaide daar ontzettend hard, precies haaks op de weg.
Het was een hele tour om de motorfietsen recht te houden, zelfs met 25mph. Gelukkig duurde dat maar een paar km. Na zo'n 45min kwamen we aan in 29-Palms waar het Joshua Tree park begint.
Dit park was echt ongelooflijk mooi, veel schitterende uitzichten, onmogelijk rotsformaties en miljoenen Joshua Trees. Jammer genoeg duurde dit maar zo'n 30 mijl. Daarna omhoog via Amboy road.
Deze weg is ongeveer 60 mijl lang en je komt er gewoon niemand tegen. Links en rechts in de verte bergen en verder alleen maar woestijn, alsof er elk moment een cowboy of indiaan op kan doemen. Vanaf Amboy rechtsaf de Route66 op. Weer zo'n geweldige ervaring.
De omgeving rondom Route66 is een stuk ruiger dan bij Amboy road. Grote rode rotsformaties van 100-en meters hoog en natuurlijk de Route66 symbolen op de weg zelf. Verder is het veel vergane glory. Overal staan verlaten huizen en andere bouwsels, maar leven zie je nergens meer. Om wat km's te kunnen maken hebben we daarna een stukje I40 (interstate) gereden, een grote brede snelweg die destijds de Route66 vervangen heeft.
Na zo'n 40mijl er weer af en verder op de Route66. Dit was toch wel het mooiste stuk van de dag. Wie vroeger de boeken van Arendsoog gelezen weet precies wat ik bedoel. Slingerde wegen, mega rotsblokken en als klap
op de vuurpijl loslopende ezels en een (welliswaar volledig commercieel uitgebuit) western dorpje, Oatman. Uiteindelijk de dag geeindigd bij familie in Hackberry.
Ze wonen een kleine 1,5mijl van route66 in de heuvels. Ook spannend, met een Harley van 400kg over een rul zandweggetje, het was al warm, maar dan loopt het zweet echt in je bilnaad. Schitterende plek met twee huizen in de heuvels. Een voor oma en een voor de zoon met gezin en schoonouders.
Klein detail, ze hebben hier in de heuvels en rondom het huis ratelslangen, schorpioenen, wolven, coyotes, mountain lions en nog meer vervelende beesten. De coyotes lopen hier s'avonds schijnbaar gewoon over de veranda.
Eerst verteld de dochter des huizes (10) vrolijk dat haar broertje vorig jaar is gebeten door een ratelslang en vervolgens vraagt ze of ik mee ga om de kippen te zoeken tussen de bosjes... Dacht het niet!
Vanavond op tijd er in, ik geloof niet dat we hier lang buiten zullen zitten... En ondanks de hitte gaat het raam hier gewoon dicht vannacht, althans, wel in onze slaapkamer!
Het was een hele tour om de motorfietsen recht te houden, zelfs met 25mph. Gelukkig duurde dat maar een paar km. Na zo'n 45min kwamen we aan in 29-Palms waar het Joshua Tree park begint.
Dit park was echt ongelooflijk mooi, veel schitterende uitzichten, onmogelijk rotsformaties en miljoenen Joshua Trees. Jammer genoeg duurde dit maar zo'n 30 mijl. Daarna omhoog via Amboy road.
Deze weg is ongeveer 60 mijl lang en je komt er gewoon niemand tegen. Links en rechts in de verte bergen en verder alleen maar woestijn, alsof er elk moment een cowboy of indiaan op kan doemen. Vanaf Amboy rechtsaf de Route66 op. Weer zo'n geweldige ervaring.
De omgeving rondom Route66 is een stuk ruiger dan bij Amboy road. Grote rode rotsformaties van 100-en meters hoog en natuurlijk de Route66 symbolen op de weg zelf. Verder is het veel vergane glory. Overal staan verlaten huizen en andere bouwsels, maar leven zie je nergens meer. Om wat km's te kunnen maken hebben we daarna een stukje I40 (interstate) gereden, een grote brede snelweg die destijds de Route66 vervangen heeft.
Na zo'n 40mijl er weer af en verder op de Route66. Dit was toch wel het mooiste stuk van de dag. Wie vroeger de boeken van Arendsoog gelezen weet precies wat ik bedoel. Slingerde wegen, mega rotsblokken en als klap
op de vuurpijl loslopende ezels en een (welliswaar volledig commercieel uitgebuit) western dorpje, Oatman. Uiteindelijk de dag geeindigd bij familie in Hackberry.
Ze wonen een kleine 1,5mijl van route66 in de heuvels. Ook spannend, met een Harley van 400kg over een rul zandweggetje, het was al warm, maar dan loopt het zweet echt in je bilnaad. Schitterende plek met twee huizen in de heuvels. Een voor oma en een voor de zoon met gezin en schoonouders.
Klein detail, ze hebben hier in de heuvels en rondom het huis ratelslangen, schorpioenen, wolven, coyotes, mountain lions en nog meer vervelende beesten. De coyotes lopen hier s'avonds schijnbaar gewoon over de veranda.
Eerst verteld de dochter des huizes (10) vrolijk dat haar broertje vorig jaar is gebeten door een ratelslang en vervolgens vraagt ze of ik mee ga om de kippen te zoeken tussen de bosjes... Dacht het niet!
Vanavond op tijd er in, ik geloof niet dat we hier lang buiten zullen zitten... En ondanks de hitte gaat het raam hier gewoon dicht vannacht, althans, wel in onze slaapkamer!
-
08 Mei 2012 - 13:01
Richard Lokers:
Hallo Leen en Dieter, ik vindt het echt waanzinnig wat jullie doen. Een werkelijk geworden droom denk ik? Maar het zijn ook geweldig mooie plaatjes die jullie schieten. Heel veel plezier daar ennuh eindelijk een echte motor onder je achterwerk hé.(hahaha) Groeten Richard
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley