Reisdag 14 naar Pismo Beach

Pa is er klaar mee, hij heeft het helemaal gehad en kan niet wachten om weer naar huis te gaan. Gelukkig nog maar een paar dagen en dan is het zover. Ik zal 'm er gewoon even doorheen moeten slepen. Is het heimwee? Is ie moe? Mist ie ma? Nee, het is het eten. Elke keer als we gaan eten en de borden komen op tafel zie ik de wanhoop in z'n ogen. Zóveel, hij kan er echt niet meer tegen. Vandaag was de druppel die de emmer deed overlopen.

Rond de middag stopten we in een klein plaatsje om wat te eten. Een leuk western restaurantje uitgezocht en pa was resoluut. Voor mij gewoon een simpel broodje ham/kaas, geen hamburgers, friet, scrambled eggs, bacon, enz enz, gewoon een broodje ham/kaas. Prima, neem ik wel een compensatie cheeseburger met friet!
Toen het broodje kwam knakte er iets in 'm, dit was teveel van het goede. Zie onder waarom. Na een half broodje heeft ie het opgegeven. Als ik nu het woord 'eten' zeg moet ik hard wegrennen.

Vanmorgen lekker tot 7.00u uitgeslapen, op het gemak opgestaan en ontbeten. Daarna op de motor gestapt op weg naar Pismo Beach, een rit van een kleine 250km. De hele rit ging over highway 1 langs de kust naar beneden. Letterlijk langs de kust met niets tussen de motor en de zee, ook geen vangrail. Soms best even slikken met kliffen van meer dan 200m hoog. Werkelijk weer een schitterende rit, mooie uitzicht punten, nieuwsgierige eekhoorns, veel bochten en veel foto's. Helaas ook een aantal keer wegwerkzaamheden met de gebruikelijke wachttijden. Soms is het net Nederland.

Halverwege kwamen we langs een stuk strand waar zeker een duizend zeerobben lagen. Die beesten zijn best groot van dichtbij en stinken doen ze ook, maar wel een prachtig gezicht. Lekker lui in de zon uitbuiken, je zou er zo tussen gaan liggen.
Rond 15:00u aangekomen in Pismo Beach waar we wederom een prima motel hebben met een uitzicht op zee. Dus nu heerlijk genietend van de zon en de zee een verslagje typen is geen straf. Stiekum hopen we nog op wat walvissen die voorbij komen, Het is er het seizoen voor in ieder geval. Als ze er zitten schijnen ze wel heel dicht langs de kust te zwemmen. Even duimen nog maar.

Morgen de laatste rijdag, terug naar LA. Het eerste stuk gaat over interstate 101 waarna we bij Santa Barbara highway 1 weer oppakken en langs de kust verder afdalen.