Reisdag 7 naar Bryce Canyon

Vanwege het verwachte slechte weer zijn we om 8 uur op de motor gestapt richting Bryce Canyon. We waren gewaarschuwd, maar dat het maar net boven het vriespunt zou zijn hadden we ook weer niet verwacht... Gisteren hebben we nog met 30gr een hamburger naar binnen gewerkt.

Gloeiende gloeiende wat was het koud. Gelukkig hadden we voldoende kleding bij om het enigzins te compenseren. Al vrij vlot moesten we over een bergpas waarbij we net niet de 10000voet (3km) grens gepasseerd zijn. Kon het nog kouder, ja dus, we hebben zelfs nog een beetje sneeuw gezien. Wel weer een heel mooi stukje gereden. Hellingen van 14% waren geen uitzondering. Even dacht ik dat ik niet goed werd toen we midden boven op een berg reden op een weg van zo'n 10m breed, geen vangrail en aan beide zijden een steile afgrond,zo 100m naar beneden. En dan zeggen ze dat je gewoon rechtuit moet kijken... Nou, ik zag maar één ding, een steile afgrond waarin een grote zilveren Harley verdween met een gillend mannetje er op! Gelukkig viel het achteraf allemaal weer mee en zijn we rond de middag veilig en droog aangekomen in Bryce Canyon.

Ons hotel ligt ongeveer 25km voor het uiterste puntje van de Canyon. Eerst even een hete kop koffie en een flinke hotdog soldaat gemaakt en toen verder Bryce Canyon in. Ons was veel spectakel belooft, het zou zelfs nog mooier zijn dan de Grand Canyon, maar die vlieger ging toch niet helemaal op. Misschien worden we van lieverlee wat verwend, dat zou ook kunnen. Maar ondanks dat het geen Grand Canyon was, was het wel weer super mooi om te zien.

Zie hier een filmpje van Bryce Canyon : http://www.youtube.com/watch?v=gfjua-qkNZY

Amerika is zo ruig en ongerept dat je je elke keer weer klein voelt als je naar zoiets staat te kijken. Het Amerika wat wij kennen uit de films e.d. speelt zich altijd af in de grote steden. Zodra je daar buiten komt is het gewoon zonder meer een schitterend land met zonder uitzondering zeer correcte en beleefde mensen.

Toen we gisteren uit Monument Valley reden heb ik het filmpje gemaakt waar pa op de motor voorbij komt. Ik zat toen op m'n knieen op de weg. Pa was nog niet gepasseerd of er stopt een Amerikaan, draait z'n raam open en vraagt of alles in orde is en of ik hulp nodig heb.
Zie je het in Nederland gebeuren? Daar moet je eerst drie dagen dood naast de weg liggen voor iemand denkt, hé, die ligt er al een tijdje...

Vanavond maar weer eens een western restaurant opzoeken met een flinke steak, daar zijn we wel aan toe. Althans ik, Pa kan het allemaal niet meer bijbenen qua eten.

Morgen een lange rit van ruim 400km naar Las Vegas, the city that never sleeps! Daar slapen we in het Hardrock hotel. Zal ik gelijk eens kijken of ik daar een mooi uniek T-shirtje kan kopen, hé Sem ;-)!